یه شعر فوق العاده

خدا میخواس بیــــــــــــــــاد بشینه

آدم و حــــــــــــــــوّا رو بیــــــافــــــرینــه

وقتی اومد مشغــــــــــول کـــــارش بشه
خــــــواس یه فرشته دستیــــــارش بشه

تو جرگه ی فرشته هــــــــــــــــا نگا کرد
از تـــــــو اونـــــــــا یه کـــار گـر جدا کرد

گف: برو ظرفــــــــــــــو پُر خاک رُس کن
آب ام بریز یه خـــــــــــــورده گل درُس کن

فرشته با کمـــــــــــــــــــــــ ال میل پا شد
برای تعظـــــــــــــــــــــی م یه ذرّه تــــا شد

بـــــا هیکل قشــــنگ و خـــوش قـــواره
فُــــرغــونــو ور داش بره خــــــــاک بیـاره

فـــــرشته هه خاکــــارو آوُرد نشست
هر چی تونس تو خــــاک رُس آب بست

همـــــــینه کـــــه جنس بشـــــــر خرابه
دو ســــوّم کُـــــــــــــــلّ وجـــودش آبه

اگه یه جاش سفته هـــــزار جاش شُله
تقصیـــر اون فــــــــــرشته ی مُنــگُـله

خلاصه ، کــــــــــــــار گل به آخــر رسید
میگن خدا یه ذرّه ام تــــــــــــــوش دمید

به خــــــــــــــاطر همینه یک عــــــالمه

هــــــــــــــــوا تـوی کـــــلّه ی این آدمه

نمی دونم خدا چه قــــصدی داشـــــته
که آدمـــــــــــارو سر کـــــار گـــذاشته

از ســــر طـــــــعنه گفته بــــاریکـــــــالا
جدی نگفـــته ، شوخی کــــــــرده والا

خودش میگه بشر هبـــــــوط کــــــــرده
بـــــــــا کلّه رو زمین سقــوط کـــــــرده

میگن مُخِش حســـــــابی ضربه خورده
خــــــــوبه کــــه زنده مـــونـده و نمُـرده

امــــــا حــــــــــــالا همـین خُل و دیوونه
فک میکـــــنه خـدای دنیــــــــــــــــا اونه

بشرمث یه مــــــــــــاهی توی برکه س
فک می کنه دنیــــــــا همیـــــــنه و بس

اون که به برکــــــه ی خــــــودش راضیه
محـــــــــــاله کـه بفهمه دریــــا چـیه

پـــــــــــاشو برو تو آسمونــــــــــا یه سر
تلسکــــــــــوپ ام اگــــــه تـونستی ببـر

برو یه چنتــــــــــــا کهکشــــــو نو رد کن
زمینـــــــــو از اونجــــــــــا بشین رصدکن

زمین به قــــــــــــــــدٌِّ یه ســــر سوزنه
بشــــــــر یه صــــــــــــد هــــــزارم ارزنه

میتونی اون بـــــــــــــالا یه کــــم بشینی
دیکتـــــاتــــــورای کـــــــــــــوچیکوببینی

به کـــــار آدمــــــــــــــــــا از اون بلـندی
هی بزنی به روی پـــــــــــــــــات بخـندی

الان تــــــــــا اونجـــــایی که یـاد بنــده س
شــــــیر اگـــــه آدم بُکُــــــشه درنــده س

امّــــــــا از اونجــــــــــــایی کـــه عقل داره ـ
آدم اگـــــه شـــــــیر بُکُــشه ، شکـــــــاره

هی به خـــــــودش نمره ی عـــالی میده
جــــو نـــورا رو گــــــوشمــــــــــــالی میده

الاغ بد بختـــــــــــو بــــــــه هـر بهــــــــونه
رونشــــــو می بنده به تـــــــــــــازیــــــون ه

خدا وکیــــــــــلی راحــــــــــــــته براتــــون؟
زنگــــــوله بندازن تو گردنــــــا تــــــــون؟

قبیله تون تو جــــــــــاده هـــــــا قطار شه
شتر بیــــــــــاد رو کولـــــــتون سـوار شه؟

خدا اگه ببینه شــــــیر تــــــــو شـــــــــیره
ممکـــــنه عقلــــو از بشــــر بگــــــــــیره

بشینه از روی حســــــــــاب و نقـــــشه
عقل مـــارو به حیــــــــوونـــــــــا ببخـــشه

یه روزصُب ازخواب پامیشی می بیــــــنی
بشر دوبـــاره رفته غــــــار نشیـــــــنی

دیگــــه بــــــــــاید تـــــرک تجمّـل کنی
هر چی کـــــــه پیش میـــــاد تحمل کنی

ببـــر اومده دنیــــارو دس گــــــــــرفته
حقّـــشو از آدمــــــا پس گـــــــــــرفــــته

امّـــــا تــــــو روحت ام خبـــــــر نـــــــداره
بُلن میـــشی بـــــــازم میــــــری اداره

میری تـــــــوی اُطـــــــــــــاق تــر تمـیزت
می بینی خـــــر نشسته پشت مـیــزت

به جــــــــان تــــو جنــــــــاب خر حقّشه
حقّـــشه کــــــــــه مدیــــــــر کُـلّت بشه

شک نـــــــدارم ، اگـــه دو روز بگــذره
میگن این از قبــــــلیـه بهتـــــر تـــــــره

شیــــر اگــــــــه پستی بپـذیره ، آنی
دنیـــــا میــــشه یــــه جنگل جهــانی

جـــــونـــورا صــــــــــــاحب قدرت میشن
جنگـــا دیگه فقـــــــــط میشه تن به تن

تفــــنگــارو جــــم می کنـــــن دو روزه
می بــــرن و می چیـــنـنش تـــــو مـوزه

بـــــــــرای اینــــکه روز خــــوش ببـینن
سـلاح هســــته ای رو ور می چیـنن

لبــاس قــانـــــونـــــــــو بـه تن می کنن
خوردن گـــوشــــــــــتو قدغن می کنن

وقتی ببـــــینی چـــــــــــــــاره ای نداری
میـــــری می افتی به گیــــاه خـــــواری

می بیـنی آدمـــــــــــــا کنــــــار خـــــرن
دارن بــــاهم تــــــــــوی چمن می چرن

یــــــــه دفـعه ای ممکنه روبـــــــاه شَل
بشه رئیس ســــــازمـــــــــــــان ملـــل

کــــــــــــاپیــــتولاس یونِ بشر بــــاطـله
کسی شپش هـــــم بُکُـــــشه قــــاتله

ممکنه طبق مصلحت مــوش کـــــــــور
بشه تو این دنیـــــــــا رئیـس جمهـــور

نگو کــــه موش کـــور ســــــــواد نداره
میگیم یکی بــــــره بـــــــراش بیـــــاره

یه دونــــــــه دکتــــــرای آکـــسفوردی
یکی دو دست هم لبــــــــــاس لرُدی

لبــــاســـارو تنش کنـه مـــــاه میشه
رئیس جمهور چی چیه، شاه میشه

میای خونه خورد و خمــیر و خسـته
می بینی کرگدن به جـــات نشسته

رو مبلتـــــون یــــه پنگــــــوئن لمـیده
یه گـــــــوشه هــم الاغ دراز کشیده

اون طرف ام بـــــو قلمون یه کــــاره
رفته نشسته پــــــــــای مــــــاهواره

بیـــــایم از این به بعد عــــادت کنیم
حقـوق حیــوونــو رعـــــــــایت کنیم

دیگه رو حقٌ مــــــــورچه پــا نذاریم
برای سوسکا دمــــپایی نیـــــــاریم

تاريخ : جمعه 19 تير 1394

| 1:0 | نویسنده : عاطفه |

حیوانات هم روزه میگیرند

.خداوند تعالی روزه را بر ما واجب ساخت؛ همان گونه که بر امت های پیشین؛ فرمود: روزه بر شما واجب شده؛ همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند. ما تصور می کنیم منظور از ((امت ها)) افرادی از جنس بشرند، ولی چه می دانیم که حکمت خداوندی اقتضا دارد که روزه در جهان همه موجودات زنده – اعم از گیاهی و حیوانی – جریان داشته باشد؟ آیا حیوانات هم روزه می گیرند؟ بله، حیوانات به صورت غریزی روزه می گیرند تا بعضی از اهداف حیات به تناسب نوع آن ها محقق شود. به همین دلیل، بعضی از آن ها به صورت پاسخ به شرایط زیستی غیر سازگار، روزه می گیرند. بعضی دیگر به صورت دفع غریزی برای کم کردن وزن و پیراستن اندام خود از مواد غذایی زاید، همچون چربی ها، که مانع جذب مواد غذایی می شود، روزه می گیرند. در این حالت، روزه برای برخی از آن ها حالت اجباری دارد؛ مانند پرندگان مهاجری که می خواهند مسافت های طولانی را بپیمایند؛ همچون مرغ باران که 16 روز در آسمان پرواز می کند و یا ملخ مسافر و یا ماهی های مهاجر. گاهی هم روزه در حین پرستاری است یا به خاطر آمادگی برای زاد و ولد. نمونه هایی از روزه حیوانات خرس ماده قطبی به گونه ای عجیب روزه می گیرد. او غاری از پوست می سازد و روزنه ای در بالای آن قرار می دهد تا بخارها و حرارت برآمده از تنش از آن خارج شود. ماده خرس دو توله می زاید و در این غار، آن ها را در طول مدت زمستان شیر می دهد. اما اینکه چگونه ماده خرس این مدت، روزه را تحمل می کند، خداوند سبحان در بخش زیرین بدن این حیوان، ماده ای روغنی و ضخیم قرار داده است که او را از سرمای زمستان محافظت می کند. اما برخی چربی های دیگر هم در بدن او وجود دارد که در طول مدت روزه داری، نیازهای او را تامین می کند. همان گونه که ماده خرس به لانه زمستانی می رود و در آن روزه می گیرد، سوسک های سیاه بد بو (خنافس) هم وارد خواب عمیق می شوند و در طول مدت زمستان می گیرند. خفاش ها حیواناتی پستاندار و پرخور هستند و از میوه ها و حشرات کوچک تغذیه می کنند. بعضی از آن ها خونخوار و حیواناتی حریص هستند. این موضوع در اندام آن ها نیز نمودار است: آن ها چاق هستند و چربی در بدنشان جمع می شود. به همین دلیل، در مدتی از زمستان روزه می گیرند تا نتشان در لباس ها و غارها و خانه های متروک که قدری گرما دارد، باقی بماند و هنگامی که درجه حرارت هوا ملایم می گردد، خفاش ها از خواب خود بیدار می شوند و روزه خود را افطار می کنند و این پایان دوره روزه داری آن هاست. از جمله پرندگانی که به صورت غریزی روزه می گیرند پرنده امپراتوری (مرغ دریایی) است. اما چگونه و چرا روزه می گیرد؟ این نوع پرنده در مناطق سرد قطب شمال زندگی می کند و جنس ماده اش در آن زیستگاه پوست مانند به صورت روزه دار، تمام فصل زمستان را از خوردن غذا خودداری می کند؛ این یعنی تمام مدتی که از تخم نگه داری می کند. گاهی هم برای جابه جایی جنس نر به او کمک می کند. به همین خاطر، جنس ماده به صورت روزه دار تمام فصل زمستان را از خوردن غذا خودداری می کند و هنگامی که بهار از راه می رسد و برف ها ذوب می شود، تخم می شکافد و جوجه ها از آن خارج می شوند. در این حال، مادر پرهای قدیمی اش می ریزد و پرهای زیبا و نو می روید و او به شکلی زیبا به دریا بر می گردد. گویی او در پوشیدن لباس های نو هنگام عید و پایان ماه رمضان از انسان ها تقلید می کند. از جمله دیگر موجوداتی که روزه می گیرند و در قربانی کردن خود به صورت ضرب المثل درآمده، مارهای آبی هستند. این مارها در جوی های آب شیرین زندگی می کنند و هنگامی که زمان زاد و ولد می رسد، سفری عجیب را به سوی منطقه جزایر یوهاما در دریای آتلانتیک شرقی آمریکا شروع می کنند، در منطقه ای که به آن "بقعه الانسال" (محل زاد و ولد) گفته می شود. آن ها در این سفر، قریب سه هزار مایل در آب های دریا ها و اقیانوس ها حرکت می کنند و تمام فصل بهار طول می کشد تا تخم ها می شکافد و بچه ها بیرون می آیند، در حالی که پدران آن ها همچنان روزه اند و وظیفه مهم خود را به بهترین شکل انجام داده اند و آمادگی برای ترک زندگی پیدا کرده اند. و در نهایت، در حال روزه داری به سوی خدا می روند. (نشانی: www.elakbar.org.eg):-)

تاريخ : جمعه 12 تير 1394

| 15:7 | نویسنده : عاطفه |

.: Weblog Themes By BlackSkin :.